Werkbezoek met Tweede Kamerlid Peter de Groot
Werkbezoek met Tweede Kamerlid Peter de Groot
Vrijdag 8 november ontving VVD Gelderland ons Gelderse Tweede Kamerlid Peter de Groot voor een werkbezoek. Met als doel om (nog) meer inzicht te krijgen in de problemen rondom de woningbouw. Maar vooral ook: waar zien we kansen voor versnelling?
Peter en de fractie bezochten daarvoor eerst Mutos City Appartments te Arnhem. Ze lieten ons enthousiast projecten zien waarbij de functie van kantoor naar wonen was getransformeerd en deelden met ons hun visie op mogelijkheden, maar ook knelpunten aan de hand van praktijkvoorbeelden. Voorbeelden van vergunningtrajecten en bezwaarprocedures die vertragen en de bouwkosten verhogen, maar ook best practices van gemeenten die snel kunnen schakelen.
De bouwparadox
Na het bezoek aan Mutos was er een lunch op het Provinciehuis met verschillende bouwondernemers, een ontwikkelaar, een afvaardiging van Bouwend Nederland en VVD-leden, die in het veld van de ruimtelijke ontwikkeling actief zijn. Het was een levendige discussie, waarbij Friso de Zeeuw, hoogleraar gebiedsontwikkeling, aangaf dat er heel veel aandacht is voor inbreidingslocaties, maar dat we noodzakelijke aantallen alleen halen met grootschalige bouwlocaties. Daar ligt volgens Friso een taak voor de provincies om die aan te wijzen. Daarnaast stelde hij dat het vorige kabinet de lat qua eisen voor nieuwbouwwoningen ontzettend hoog heeft gelegd, waardoor de betaalbaarheid stevig onder druk komt te staan. Dat verergert de “bouwparadox” die er is: iedereen wil betaalbare woningen, maar door veel regels om die betaalbaarheid af te dwingen, wordt er juist niet gebouwd.
We hebben te veel beleid en te weinig uitvoerders
Iedere overheidslaag maakt regels, die soms ondanks alle goede bedoelingen tegenstrijdig zijn en qua stapeling vaak rampzalig uitwerken. Als mogelijke oplossing kwam naar voren dat het Rijk meer (!) regels stelt. Door meer uniformiteit en een verbod op lokale koppen op die regels, kan worden voorkomen dat elke gemeente zijn eigen regels maakt. Denk aan extra duurzaamheidseisen of meer sociale huur dan in de woondeals is afgesproken, maar ook parkeernormen en eisen voor groen. Meer uniformiteit kan helpen bij het verkorten en vereenvoudiging van de procedures. Dat geldt ook voor de welstandseisen. Die belemmeren regelmatig dat er prefab (ook wel modulaire woningen of conceptuele bouw genoemd) woningen gebouwd kunnen worden. Provincies kunnen meehelpen aan een typegoedkeuring voor fabriekswoningen/modulair bouwen. Als dat in Nederland breed erkend wordt, kun je procedures ook inkorten. Kortom, er moet meer transparantie en duidelijkheid komen, wat ambtenaren helpt in de uitvoering en aanvragers bij de voorbereiding.
Harde plannen die niet hard zijn
Bouwend Nederland waarschuwde voor een dip in bouw vanwege de nieuwe Wkb wetgeving (Wet voor kwaliteisborging in de bouw). De orderportefeuilles zitten nog redelijk vol, maar drogen op, als veel projecten straks financieel niet haalbaar blijken. De aanhoudende stijging van kosten voor lonen en materialen en gebrek aan personeel spelen hierin ook een rol. Bovendien blijken niet alle harde plannen hard te zijn, als bijvoorbeeld vanwege netcongestie die nieuwe woningen niet aan het elektriciteitsnet kunnen worden aangesloten.
Tot slot
Er kwamen nog veel onderwerpen voorbij, zoals de middelen die de provincie mist om die 100.000 woningen te realiseren. Denk aan geld voor onrendabele toppen, te weinig ambtenaren en de noodzakelijke investeringen in mobiliteit. Tot slot vroeg Inge klein Gunnewiek, woordvoerder Wonen en Ruimte VVD Gelderland, aan Peter de Groot, wat hij meenam naar Den Haag.
Peter gaf daarop aan dat hij ondanks zijn brede ervaring toch wel weer nieuwe zaken had gehoord en vatte zijn missie samen in 3 punten:
- Duidelijkheid en meer uniformiteit in regels en procedures;
- Aanpak voor zaken die de bouwsector belemmeren, want de overheid bouwt geen huizen;
- Soms moet de Tweede Kamer ook vooral even niets doen om de zaken niet nog ingewikkelder te maken.
Het werkbezoek werd georganiseerd door Statenleden Peter Hendriks en Inge klein Gunnewiek.
