Drinkbare rivieren?

Er is een verschil tussen dromen en geloven in sprookjes. Even wegdromen kan heerlijk zijn. Over de aankomende vakantie, of over een wereld zonder klimaatproblemen. Geloven in sprookjes is van een andere orde. Tot die categorie reken ik het streven naar drinkbare beken en rivieren. Er is een partij die dat als een van haar belangrijkste speerpunten noemt.

Wensdenken 

Natuurlijk, het klinkt goed: drinkbare beken en rivieren. Ook mijn man vond het logisch: door de droogte van de afgelopen jaren loopt het watertekort zo hoog op dat we ons drinkwater uit de rivieren moeten gaan winnen. Maar: dat beoogt dit speerpunt van bedoelde partij niet. Deze partij streeft er naar dat we ‘gewoon’ uit sloten en beken moeten kunnen drinken. Zoals gezegd: dat klinkt mooi. Stel je gaat zwemmen in de Oude IJssel (dat is gevaarlijk, maar dat is voor een andere keer) en je hebt dorst. Dan neem je gewoon een slokje. Of je gaat wandelen en het is warm: je maakt van je hand een kommetje en slurpt wat uit de beek.

De realiteit

Wat hier gemakshalve lijkt te worden vergeten, is dat we sowieso al een gigantische opgave hebben om het zuiverheidsgehalte van onze rivieren op acceptabel niveau te houden of te brengen. Medicijnresten en microplastics moeten eruit, evenals hormonen en Pfas - zoveel als de ons beschikking staande technieken dat toelaten. Wat dat gaat kosten voor ons gebied, de Achterhoek en Liemers tot aan Arnhem, weet niemand, maar het vermoeden is dat het om honderden miljoenen euro’s gaat. U wilt niet weten wat erbij zou komen als we drinkbaarheid willen bewerkstelligen.

Om kosten te besparen zou het nog beter zijn als die troep er simpelweg niet inkomt. Niet in Nederland en niet in het buitenland, waar het grootste deel van ons water vandaan komt.

Realisme 

We zien de gevolgen van klimaatverandering; van de laatste vijf jaar waren er vier zeer droog. Om dat te bestrijden, dat wil zeggen om het water langer vast te kunnen houden, moet het waterschap óók flink investeren. En dan hebben we het niet nog niet gehad over de oplopende kosten van dijkverzwaringen en over het versterken van de biodiversiteit.

We zullen dus keuzes moeten maken. Want niet alles kan, en zeker niet alles tegelijk. Als drinkbare rivieren je belangrijkste speerpunt zijn, dan vertel je sprookjes.